پریودنتیت که بیماری لثه نیز نامیده می شود یک عفونت جدی لثه است که به بافت نرم آسیب می رساند و بدون درمان می تواند استخوانی را که از دندان های شما حمایت می کند از بین ببرد. پریودنتیت می تواند باعث لق شدن دندان ها یا از دست دادن دندان شود.
پریودنتیت شایع است اما تا حد زیادی قابل پیشگیری است. معمولاً نتیجه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. مسواک زدن حداقل دو بار در روز، نخ دندان کشیدن روزانه و انجام معاینات منظم دندانپزشکی می تواند شانس درمان موفقیت آمیز پریودنتیت را تا حد زیادی افزایش دهد و همچنین می تواند شانس ابتلا به آن را کاهش دهد.
علائم
لثه های سالم سفت و صورتی کم رنگ هستند و به خوبی در اطراف دندان ها قرار می گیرند. علائم و نشانه های پریودنتیت می تواند شامل شود.
- لثه های متورم یا پف کرده
- لثه های قرمز روشن، قرمز تاریک یا ارغوانی
- لثه هایی که هنگام لمس آنها حساس می شوند
- لثه هایی که به راحتی خونریزی می کنند
- مسواک با رنگ صورتی بعد از مسواک زدن
- بیرون ریختن خون هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن
- بوی بد دهان
- چرک بین دندان ها و لثه ها
- لق شدن دندان یا از دست دادن دندان
- جویدن دردناک
- فضاهای جدیدی بین دندان های شما ایجاد می شود
- لثه‌هایی که از دندان‌های شما جدا می‌شوند (پس‌رفته می‌شوند) و باعث می‌شوند که دندان‌هایتان بلندتر از حد معمول به نظر برسند
- تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان های شما هنگام گاز گرفتن.
چه زمانی به دندانپزشک مراجعه کنیم
از برنامه توصیه شده دندانپزشک خود برای معاینات منظم پیروی کنید. اگر متوجه علائم پریودنتیت شدید، در اسرع وقت با دندانپزشک خود ملاقات کنید. هر چه زودتر به دنبال مراقبت باشید، شانس شما برای معکوس کردن آسیب پریودنتیت بیشتر است.
عوامل خطر
عواملی که می توانند خطر پریودنتیت را افزایش دهند عبارتند از:
- التهاب لثه
- عادات بد بهداشت دهان و دندان
- سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو
- تغییرات هورمونی، مانند تغییرات مربوط به بارداری یا یائسگی
- استفاده تفریحی از مواد مخدر، مانند کشیدن ماری جوانا یا استعمال دخانیات
- چاقی
- تغذیه ناکافی، از جمله کمبود ویتامین C
- ژنتیک
- داروهای خاصی که باعث خشکی دهان یا تغییرات لثه می شوند
- شرایطی که باعث کاهش ایمنی می شوند، مانند سرطان خون، HIV/AIDS و درمان سرطان
- برخی بیماری ها مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و بیماری کرون.
عوارض
پریودنتیت می تواند باعث از دست دادن دندان شود. باکتری مسئول پریودنتیت می تواند از طریق بافت لثه وارد جریان خون شما شود و احتمالاً سایر قسمت های بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، پریودنتیت با بیماری های تنفسی، آرتریت روماتوئید، بیماری عروق کرونر و مشکلات کنترل قند خون در دیابت مرتبط است.
جلوگیری
بهترین راه برای پیشگیری از پریودنتیت، پیروی از یک برنامه بهداشت دهان و دندان است، برنامه ای که از اوایل شروع می شود و به طور مداوم در طول زندگی آن را انجام می دهید.
بهداشت دهان و دندان خوب. این بدان معناست که دندان های خود را حداقل دو بار در روز به مدت دو دقیقه مسواک بزنید – صبح و قبل از رفتن به رختخواب – و حداقل یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید. نخ دندان کشیدن قبل از مسواک زدن به شما این امکان را می دهد که ذرات غذا و باکتری های شل شده را پاک کنید. بهداشت خوب دهان از ایجاد محیطی در اطراف دندان‌های شما که برای باکتری‌های خاصی که باعث بیماری پریودنتال می‌شوند، مساعد است، جلوگیری می‌کند.
ویزیت منظم دندانپزشکی معمولاً هر شش تا 12 ماه یکبار برای تمیز کردن به دندانپزشک یا بهداشت دندان خود مراجعه کنید. اگر عوامل خطری دارید که شانس ابتلا به پریودنتیت را افزایش می دهد – مانند خشکی دهان، مصرف برخی داروها یا سیگار کشیدن – ممکن است بیشتر به تمیز کردن حرفه ای نیاز داشته باشید.
